Ryzyko socjalne, polega na przerzucaniu na pracodawcę pewnych ciężarów socjalnych, obciążeń z tytułu ochrony interesów życiowych pracowników i ich rodzin. Pracodawca obowiązany jest wypłacić pracownikom wynagrodzenie za okres zwolnienia od świadczenia pracy z przyczyn rodzinnych ( np. śmierć bliskiej osoby ) oraz wynagrodzenie za okres niewykonywania pracy. Ryzyko socjalne spoczywa na pracodawcy w momencie ponoszenia kosztów z tytułu określonych świadczeń, związanych z sytuacją życiową pracowników. Zasada ta wyraża się też w obciążeniu pracodawcy stratami z tytułu niepełnego wyrównania szkody wyrządzonej przez pracownika z winy nieumyślnej.
Ryzyko techniczne i gospodarcze pracodawcy - znajduje uzasadnienie w samej konstrukcji prawnej umowy o prace jako zobowiązania jednej ze stron do świadczenia pracy odpłatnej na rzecz drugiej strony, która dysponuje środkami produkcji i kieruje przebiegiem procesu pracy koszty przestojów w procesie pracy spowodowanymi przyczynami niezależnymi od pracownika obciążają pracodawcę. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, jeśli był gotów do świadczenia pracy. Podobnie, gdy działalność gospodarcza nie przynosi zamierzonych wyników ekonomicznych. Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, choćby wyniki ekonomiczne były negatywne. Pracodawca ponosi konsekwencje, po pierwsze, niemożliwości świadczenia przez pracownika pracy z przyczyn technicznych i np. za czas niezawinionego przez pracownika przestoju obowiązany jest płacić mu zgodnie z art. 81 § 2 k.p., wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika (tzw. ryzyko techniczne, ekonomiczne).
Ryzyko osobowe - pracodawcę obciążają konsekwencje ekonomiczne błędów popełnianych przez pracownika w procesie pracy, o ile nie są przez niego zawinione, nie są konsekwencją jego niedbalstwa lub lekkomyślności. Pracodawca obciążony jest skutkami niewłaściwego doboru pracownika i zmuszony jest ponosić straty wynikłe wskutek ich niezaradności i braku należytego przygotowania do pracy ( tzw. ryzyko osobowe ) Ryzyko osobowe pracodawcy łączy się z obowiązkiem tolerowania w charakterze pracownika podmiotów, których zatrudnienie nie jest dla pracodawcy korzystne. Pracodawca ma swobodę doboru pracowników, jak również posiada określone instytucje prawne, przy użyciu, których może sprawdzić szeroko rozumianą przydatność pracownika do pracy ( umowa o prace na okres próbny ), ale nie może w sposób natychmiastowy doprowadzić do ustania stosunku pracy. Poza tym pracodawca ponosi odpowiedzialność względem podmiotów trzecich za ewentualne szkody powstałe w wyniku działalności zatrudnionych pracowników.
