Najwyższe rangą są ustawy i rozporządzenia. Żadne szczególne źródło prawa pracy nie może być dla pracownika od nich mniej korzystne. W drugiej kolejności obowiązują układy zbiorowe pracy i porozumienia oparte na ustawie, a w trzeciej - regulaminy i statuty. Żaden z tych aktów nie może być dla pracownika mniej korzystny niż akt wyższego rzędu. Porozumienia zbiorowe określane są mianem tzw. swoistych źródeł prawa ze względu na fakt, że nie występują w innych gałęziach prawa. Swoiste źródła prawa pracy podzielić możemy na te zawarte na podstawie ustawy ( posiadające przymiot źródła prawa pracy ) oraz zawarte bez ustawowego oparcia. Wśród podstawowych porozumień zbiorowych opartych na ustawie zaliczamy :
- układy zbiorowe pracy
- porozumienia o stosowaniu
układu zbiorowego pracy
- porozumienia o zawieszeniu
stosowania układu zbiorowego
- porozumienia dotyczące zwolnień
grupowych
- porozumienia kończące spór
zbiorowy
- porozumienia zawierane w
związku z przejściem zakładu pracy na nowego pracodawcę
- porozumienia w sprawie
przyrostu przeciętnego wynagrodzenia
