Rozwody były już popularne w wyższych społecznie sferach w starożytnym Rzymie.
Prawo rzymskie bowiem dopuszczało wolność rozwodów. W sytuacji braku woli pozostawania w związku małżeńskim któregoś z małżonków istniejące małżeństwo rozpadało się. Akt rozwodowy nie miał wtedy formy urzędowej. Rozstanie małżonków następowało za porozumieniem stron albo poprzez odrzucenie drugiego z małżonków. W przypadku tej ostatniej druga strona otrzymywała oświadczenie przez posłańca. Co istotne, zdrady małżeńskie w starożytnym Rzymie tropili …niewolnicy.
W dobie Oświecenia instytucja rozwodu miała prawny charakter. Małżeństwo mogło zostać wtedy rozwiązane , gdy oboje małżonkowie żyli.
W Polsce po 1918 roku nie istniało jednolite prawo rozwodowe. Na ziemiach polskich obowiązywało wtedy ustawodawstwo zaborców. Rozwód był dopuszczalny jedynie w Wielkopolsce, na Pomorzu i na Śląsku. W tych województwach obowiązywał niemiecki kodeks cywilny z 1896 r. (BGB).
Polska odziedziczyła po zaborach kilka systemów prawnych, dlatego też powołana została Ustawą Sejmu z dnia 3 czerwca 1919 r. Komisja Kodyfikacyjna ( Dz.U. z 1919 r., nr 44, poz. 315).Jej zadaniem było przygotowanie projektów jednolitego ustawodawstwa cywilnego i karnego. W 1929 r. Komisja Kodyfikacyjna opracowała projekt "prawa małżeńskiego osobowego". Zakładał on rozwody dla katolików po wcześniejszym 3 letnim okresie tzw "rozłączenia zamienialnego" (separacja). Ze względu na sprzeciw Kościoła nie został on uchwalony.
Projekt ten został wykorzystany przy opracowaniu Dekretu z dnia 25 września 1945 r. Prawo małżenskie (Dz.U. z 1945 r., nr 48, poz. 270). W art. 24 niniejszego Dekretu który zaczął obowiązywać do 1 stycznia 1946 r. została wprowadzona instytucja rozwodu z pominięciem wcześniejszej separacji. Przepis ten stanowił : „Na żądanie jednego z małżonków sąd orzeka rozwód, jeżeli uzna, że wgląd na dobro małoletnich dzieci nie stoi temu na przeszkodzie oraz jeżeli stwierdzi stały rozkład pożycia małżonków (…)”. Kodeks rodzinny i opiekuńczy został uchwalony przez Sejm w dniu 25 lutego 1964 r. Wszedł on w życie w dniem 1 stycznia 1965 r.( Dz.U. z 1964 r., nr 9 poz. 59). Jest on żródłem polskiego prawa rodzinnego.
Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 56 par. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązałmałżeństwo przez rozwód. Niniejsza sytuacja występuje wtedy, gdy pomiędzy malżonkami nie ma więzi fizycznej, ekonomicznej oraz emocjonalnej. Wszystkie te przesłanki muszą wystąpić łącznie.
Sprawdż:
ABC rozwodu - rozwód krok po kroku ( poradnik )
Kto i kiedy może żądać rozwodu ?
Przyczyny rozwodów w orzecznictwie Sądu Najwyższego (1)
Uzasadnienie pozwu o rozwód
Orzeczenie winy w wyroku rozwodowym - na co wpływa?
Wyrok rozwodowy - uprawomocnienie
Stan prawny na 30 czerwca 2012 roku
