- rodzaju pracy,
- stopnia narażenia pracownika na zabrudzenie ciała i zanieczyszczenie jego odzieży substancjami szkodliwymi, trującymi lub materiałem zakaźnym.
Pomieszczenia przeznaczone na szatnie powinny być suche i w miarę możliwości oświetlone światłem dziennym. W szatniach należy zapewnić przynajmniej czterokrotną wymianę powietrza na godzinę, a w szatniach wyposażonych w okna otwieralne przeznaczonych dla nie więcej niż 10 pracowników wymiana powietrza nie może być mniejsza niż dwukrotna na godzinę. Szatnie mogą być urządzone w suterenach lub w piwnicach, pod warunkiem zastosowania odpowiedniej izolacji ścian zewnętrznych i podłóg zabezpieczającej pomieszczenia przed wilgocią i nadmiernymi stratami ciepła oraz zapewnienia warunków ewakuacji ludzi z tych pomieszczeń. Szatnie w suterenach i piwnicach przeznaczone dla ponad 25 pracowników powinny być wyposażone w wentylację mechaniczną. Szatnie dzieli się na:
a) szatnie odzieży własnej
pracowników - przeznaczone do przechowywania odzieży należącej do pracowników
(domowej), jeżeli ze względów higienicznych odzież ta nie powinna się stykać z
odzieżą roboczą i środkami ochrony indywidualnej,
b) szatnie odzieży roboczej i ochronnej - przeznaczone do przechowywania
odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej,
c) szatnie podstawowe - przeznaczone do przechowywania odzieży własnej
pracowników oraz odzieży roboczej i środków ochrony indywidualnej,
d) szatnie przepustowe - składające się z części przeznaczonej na odzież własną
pracowników, części przeznaczonej na odzież roboczą i środki ochrony
indywidualnej oraz przepustowego zespołu sanitarnego z natryskami, łączącego
obie te części.
W szatniach powinny być miejsca siedzące (stołki, krzesła, ławki), których liczba powinna być nie mniejsza niż 50% zatrudnionych na najliczniejszej zmianie.