Obowiązek pracodawcy
Zgodnie z art. 94 pkt 5 Kodeksu pracy (dalej: K.p.) pracodawca jest obowiązany terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie. Wypłata wynagrodzenia po terminie jest naruszeniem obowiązków pracodawcy wobec pracownika. Potwierdził to Sad Najwyższy w wyroku z dnia 8 sierpnia 2006 r., I PK 54/06, OSNP 2007/15-16/219 (obowiązujacy): ”Pracodawca nie wypłacający pracownikowi bez usprawiedliwionej przyczyny części jego wynagrodzenia za pracę narusza w sposób ciężki swoje podstawowe obowiązki (art. 55 § 1(1) kp). Naruszenie to następuje co miesiąc w terminie płatności wynagrodzenia (art. 85 § 1 kp) i od dowiedzenia się przez pracownika o tej okoliczności należy liczyć termin jednego miesiąca określony w art. 55 § 2 w związku z art. 52 § 2 kp”.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał:
„Wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie (art. 85 par.1 k.p.). Oznacza to, że naruszenie przez pracodawcę obowiązku wypłaty wynagrodzenia za pracę, polegające na wypłacie tego wynagrodzenia w niepełnej wysokości (bez określonego składnika, bez uwzględnienia wzrostu) następuje co miesiąc w terminie płatności wynagrodzenia. Termin 1 miesiąca wynikający z art. 52 par 2 k.p. powinien być więc liczony od dowiedzenia się przez pracownika o tej okoliczności (niewypłaceniu pełnego wynagrodzenia), a więc praktycznie od daty płatności wynagrodzenia za pracę”.
Decyzja osobista pracownika
Pracownik sam decyduje o tym, czy niniejsze naruszenie obowiązku pracodawcy ma charakter „ciężki ”czy jest tylko działaniem jednorazowym. Jeżeli tak, wówczas n podstawie art. 55 par.1[1] K.p. może on rozwiązać swoją umowę o pracę bez wypowiedzenia. W piśmie do pracodawcy rozwiązującym stosunek pracy musi on uzasadnić swoją decyzję (art.55 par. 2 K.p.).
Kroki prawne
Pracownik może o braku wynagrodzenia powiadomić inspekcję pracy lub wnieść pozew do sądu pracy (art. 242 K.p.).Pracownik może dochodzić na drodze sądowej należności wynikających ze stosunku pracy tj. m.in. wynagrodzenia za pracę, wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, wynagrodzenia za pracę porze nocnej wraz z odsetkami. Co istotne, roszczenia z umowy o pracę upływem 3 lat ulegają przedawnieniu (art.291 par. 1 K.p.). Nie przedawniają się one z „urzędu” tylko po podniesieniu zarzutu przedawnienia przez pracodawcę.
Odsetki ustawowe
Pracodawca, który opóżnia wypłatę wynagrodzenia musi liczyć się z żądaniem wypłaty odsetek ustawowych. Liczone są one od dnia wypłaty (art.481 par.1 K.c w związku z art.300 K.p).
W Uchwałe Sądu Najwyższego - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 19 września 2002 r., III PZP 18/2002 czytamy: „Odsetki z tytułu opóźnienia w wypłacie wynagrodzenia za pracę przysługują pracownikowi za czas opóźnienia także w części, od której pracodawca odprowadził składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych”.
Z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 grudnia 2008 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych (Dz.U. z 2008 r., nr 220, poz. 1434) od dnia 15 grudnia 2008 r. do nadal odsetki ustawowe wynoszą 13% w stosunku rocznym.
Kara dla pracodawcy
Na podstawie art. 282 par.1 pkt 1 K.p. - pracodawca, który nie wypłaca w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo obniża jego wysokość podlega karze grzywny od 1.000 do 30.000 zł.
Podstawa prawna:
-
art.55 par.1[1] K.p.;
-
art. 94 pkt 5 K.p.;
-
art. 242 K.p.;
-
art.282 par. 1 pkt 1 K.p.;
-
art.291 par.1 K.p.;
-
wyrok SN z dnia 8 sierpnia 2006 r., I PK 54/06, (OSNP 2007/15-16/219);
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4
grudnia 2008 r. w sprawie określenia wysokości odsetek ustawowych (Dz.U.
z 2008 r., nr 220, poz.1434)
Stan prawny na 28 listopada 2011 roku
