Komu przysługuje dodatek
Dodatek wyrównawczy należy się pracownikowi w przypadku, gdy przeniesienie go do innej pracy lub zmiana warunków pracy powoduje obniżenie jego wynagrodzenia.
Przysługuje on:
1) pracownicy w ciąży;
2) pracownicy karmiącej
dziecko piersią;
3) pracownikowi u którego lekarz
medycyny pracy stwierdził chorobę zawodową i który na podstawie orzeczenia
lekarskiego został przeniesiony do innej pracy;
4) pracownikowi,
który stał się niezdolny do pracy na dotychczasowym stanowisku wskutek
wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy;
5) grupie pracowników prawnie
chronionych przed wypowiedzeniem, którym na podstawie art.5 ust.5 Ustawy z
dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania
pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników - Dz.U.
z 2003 r. nr 90, poz. 844 ze zm. (dalej ustawa o zwolnieniach grupowych ) pracodawca wypowiedział
dotychczasowe warunki pracy i płacy.
Przykłady
1. Pracownica w ciąży Pracownica ciąży może zostać przeniesiona do pracy na inne stanowisko pracy, albo mieć zmieniony rozkład czasu pracy. Jeżeli ma wtedy obniżone wynagrodzenie, wówczas z art. 179 par. 4 K.p. przysługuje jej dodatek wyrównawczy.
2. Pracownica karmiąca dziecko piersią Pracownica karmiąca dziecko piersią na podstawie art.187 par.1 K.p. ma prawo do płatnych dwóch półgodzinnych przerw w pracy na karmienie. Pracodawca w tym czasie może ją przenieść do innej pracy gdzie płaca bedzie obniżona i wówczas na podstawie art.179 par.4 K.p. nalezy się jej jej dodatek wyrównawczy.
3. Pracownik w wieku przedemerytalnym Pracownik w wieku przedemerytalnym na podstawie jest prawnie chroniony przed wypowiedzeniem mu umowy o pracę na podstawie art.39 K.p. Jeżeli u pracodawcy są przeprowadzane zwolnienia grupowe, wtedy na podstawie art.5 ust.6 ustawy o zwolnieniach grupowych pracodawca może zmienić mu dotychczasowe warunki pracy i płacy. W sytuacji, gdy jego wynagrodzenie obniżyło się, wówczas takiemu pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy.
Ważne!
Dodatek wyrównawczy nie dotyczy okresu w którym pobierany jest zasiłek chorobowy (wyrok SN z dnia 6stycznia 1995 r., I PRN 118/94, (OSNPiUS 1995, nr 11, poz. 134).
Stanowisko Sądu Najwyższego
W omawianej kwestii na uwagę zasługuje stanowisko Sądu Najwyższego w Uchwale Składu Siedmiu Sędziów SN z dnia 15 marca 1979 r., V PZP 13/78, OSNC 1979, nr 6, poz. 110 (obowiązująca) wynika: „Przeniesienie pracownicy w ciąży z czterobrygadowej organizacji pracy do pracy jednozmianowej ze względu na ustawowy zakaz zatrudnienia w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej (art.178 par. 1 k.p.), jako przeniesienie do innej pracy w rozumieniu art. 179 par 1 k.p., uzasadnia na podstawie art.179 par. 2 k.p. wypłatę dodatku wyrównawczego w razie obniżenia wynagrodzenia tej pracownicy, chociażby rodzaj wykonywanej przez nią pracy pozostał nie zmieniony”.
Przez jaki okres
Pracodawca wypłaca pracownikowi dodatek wyrównawczy przez 6 miesięcy w sytuacji, gdy przeniesienie do innej pracy z powodu stwierdzenia objawów choroby zawodowej oraz z niezdolności do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku lub choroby zawodowej powoduje obniżenie wynagrodzenia.
Pracodawca wypłaca pracownikowi prawnie chronionemu dodatek wyrównawczy do końca okresu ochronnego w przypadku, gdy w czasie przeprowadzanych u siebie zwolnień grupowych wypowiada dotychczasowe warunki pracy i płacy pracownikom chronionym przed wypowiedzeniem (art.5 ust.5 ustawy zwolnieniach grupowych), które powodują obniżenie dotychczasowego wynagrodzenia.
Ważne!
Dodatek wyrównawczy oblicza się na podstawie par.7 - 10 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy ( Dz.U. z 1996 r. nr 62, poz. 289).
Podstawa prawna:
- art.179
par.1 i par.4 K.p.;
- art.230
par. 2 K.p.;
- art.231
par .2 K.p.;
- art.5
ust. 5 i ust.6 Ustawy z dnia 13
marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania pracownikami
stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników ( Dz.U. z 2003 r.
nr 90, poz. 844 ze zm.);
- Uchwała Składu Siedmiu Sędziów SN z dnia 15
marca 1979 r.,V PZP 13/78, (OSNC 1979, nr 6, poz. 110)
Stan prawny na 22 listopada 2011 roku
