Jest odnotowana na nim każda wpłacona i zwaloryzowana składka, która ma powrócić do ubezpieczonego w postaci emerytury. Konto jest oznaczone numerem ewidencyjnym nadanym osobie ubezpieczonej przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL). W sytuacji gdy ubezpieczony nie posiada PESEL, nie podał go lub ten, który podał budzi wątpliwości, co do prawdziwości, wtedy konto oznacza się nr NIP, gdy brak również tego numeru- serią i nr dowodu osobistego lub paszportu.[1]
Takie konto zostaje założone na podstawie zgłoszenia pracodawcy, który musi to uczynić, co do zasady w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia.[2]
Na koncie płatników natomiast ewidencjonowana jest m.in. kwota zobowiązań z tytułu składek danego płatnika, kwoty zapłaconych składek, stan rozliczeń. Konta płatników powinny być oznaczone numerem ubezpieczenia społecznego płatnika nadanym przez ZUS (NUSP). Dane osobowe i inne informacje znajdujące się na koncie ubezpieczonego mogą być wykorzystywane jedynie w ustawowo określonych przypadkach. [3]
ZUS zobowiązany jest w terminie do 31 sierpnia każdego roku (poczynając od 2006 roku) przesyłać ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31 grudnia 1948 r. informację o zewidencjonowanych na koncie składkach ogółem, o wysokości zwaloryzowanego kapitału początkowego i o wysokości hipotetycznej emerytury, według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku, jest to tzw. "informacja o stanie konta".[4] Gdy ubezpieczony niebędący płatnikiem składek stwierdzi, że na jego koncie nie zostały zaewidencjonowane wszystkie składki lub są zaewidencjonowane w nienależytej wysokości, powinien zwrócić się do płatnika składek z wnioskiem o sprostowanie tych danych, jeżeli płatnik tego nie uczyni bądź nie istnieje – wystąpić do ZUS, by ten przeprowadził postępowanie wyjaśniające. Co w efekcie może doprowadzić do dokonania przez ZUS korekty danych na koncie ubezpieczonego, albo z urzędu, gdy nie istnieje już płatnik lub nie jest możliwe uzyskanie potrzebnych dokumentów. Nie przewiduje się natomiast rekompensowania członkom OFE nieściągniętej przez ZUS części składki emerytalnej, która powinna trafić do prywatnego segmentu ubezpieczenia emerytalnego.[5]
[1] J. Wantoch-Rekowski, Składki… op. cit., str. 140
[2] Ustawa o s.u.s., art. 36 ust.1 pkt.4
[3] Z. Kluszczyńska, W. Koczur, K. Rubel, G. Szpor (red.), T. Szumlicz, System … op. cit., str. 50-51
[4] Ustawa o s.u.s., art. 50 ust.1
[5] K. Antonów, Problematyka prawna przekazywania części składki na ubezpieczenie emerytalne przez ZUS do OFE, PiZS 2006, nr 3, str. 28
