Tryb przyznawania, ustalania wysokości i wypłacania dodatków mieszkaniowych reguluje Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (tekst. jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 966 ).
Tytuł prawny do lokalu
Dodatek mieszkaniowy przysługuje:
1) najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych,
2) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego,
3) osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych,
4) innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem,
5) osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny.
Kryterium dochodowe
Od 1 marca 2015 roku najniższa emerytura wynosi 880,45 zł. Na podstawie art. 3 niniejszej ustawy o przyznanie dodatku mieszkaniowego mogą ubiegać się osoby u których średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkniowego nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku.
Będą to osoby których dochód na jednego członka gospodarstwa domowego nie przekracza:
1) kwoty 1 540,79 zł w gospodarstwie jednoosobowym,
2) kwoty 1 100,56 zł zł w gospodarstwie wieloosobowym.
Z art. 3 ust. 3 ustawy za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Do dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r.
Dochód z prowadzenia gospodarstwa rolnego ustala się na podstawie powierzchni gruntu w hektarach przeliczeniowych i przeciętego dochodu z 1 ha przeliczeniowego.
Sprawdż:
Zryczałtowany dodatek energetyczny 2014 - dla kogo i w jakiej wysokości?
Powierzchnia użytkowa mieszkania
Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny (dom jednorodzinny) w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać:
1) 35 m2 – dla 1 osoby,
2) 40 m2 – dla 2 osób,
3) 45 m2 – dla 3 osób,
4) 55 m2 – dla 4 osób,
5) 65 m2 – dla 5 osób,
6) 70 m2 – dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m2.
Co ważne, normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m2, jeżeli w lokalu mieszkalnym zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub osoba niepełnosprawna, której niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju ( art. 5 ust. 3 ustawy). O wymogu zamieszkania w oddzielnym pokoju orzekają powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Z art. 5 ust. 5 ustawy dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż:
1) 30% albo
2) 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%.
Wydatki na mieszkanie
W świetle art. 6 ust. 1 i 2 ustawy, jeżeli miesięczny dochód na osobę nie przekracza 150% kryterium dochodowego w gospodarstwie 1 osobowym lub 100% w gospodarstwie wieloosobowym, wtedy wnioskodawca musi przeznaczyć na utrzymanie swojego mieszkania:
1) 15% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie jednoosobowym;
2) 12% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 2–4-osobowym;
3) 10% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 5-osobowym i większym.
W przypadku, gdy miesięczny dochód na osobę wynosi 150-175% kryterium dochodowego w gospodarstwie 1-osobowym lub 100-125% w gospodarstwie wieloosobowym, wtedy wnioskodawca musi przeznaczyć na wydatki związane z utrzymaniem mieszkania :
1) 20% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie jednoosobowym;
2) 15% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 2–4-osobowym;
3) 12% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 5-osobowym i większym.
Wydatkami poniesionymi przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy są świadczenia okresowe ponoszone przez gospodarstwo domowe w związku z zajmowaniem lokalu mieszkalnego. Są nimi miedzy innymi:
1) czynsz;
2) opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na lokale mieszkalne w spółdzielni mieszkaniowej;
3) opłaty za energię cieplną, wodę, odbiór nieczystości stałych i płynnych;
4) wydatek stanowiący podstawę obliczania ryczałtu na zakup opału.
Ważne!
Do wydatków poniesionych przez wnioskodawcę na utrzymanie mieszkania nie wlicza się:
1) ubezpieczeń, podatku od nieruchomości, opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2) opłat za gaz przewodowy, energię elektryczną, dostarczane do lokalu mieszkalnego (domu jednorodzinnego) na cele bytowe.
Wymagane dokumenty
W celu otrzymania dodatku mieszkaniowego należy w ośrodku pomocy społecznej złożyć wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego. We wniosku należy poświadczyć w administracji domu ( np. spółdzielnia mieszkaniowa, wspólnota mieszkaniowa ) wydatki ponoszone na utrzymanie mieszkania oraz dołączyć zaświadczenie o dochodach brutto za okres trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku.
Ważne!
W celu weryfikacji wniosku może zostać przeprowadzony przez pracownika socjalnego wywiad środowiskowy.
Decyzja administracyjna
Dodatek mieszkaniowy przyznawany jest przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta w drodze decyzji administracyjnej na okres 6 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca, następującego po dniu złożenia wniosku. Wpływa na konto administracji domu np. spółdzielni mieszkaniowej i pomniejsza w ten sposób zaległości czynszowe najemcy. Właściciele domów jednorodzinnych otrzymują go w kasie ośrodka.
W świetle art. 7 ust. 11 ustawy w wypadku stwierdzenia, że osoba, której przyznano dodatek mieszkaniowy, nie opłaca na bieżąco należności za zajmowany lokal mieszkalny, wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się, w drodze decyzji administracyjnej, do czasu uregulowania zaległości. Jeżeli uregulowanie zaległości nie nastąpi w ciągu 3 miesięcy od dnia wydania decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, decyzja o przyznaniu dodatku mieszkaniowego wygasa. W wypadku uregulowania należności w terminie określonym w zdaniu drugim wypłaca się dodatek mieszkaniowy za okres, w którym wypłata była wstrzymana.
Ważne!
Jeżeli podane tutaj informacje są niewystarczające
Podstawa prawna:
1. Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych ( Dz. U. z 2013 r. poz. 966 )
2. Ustawa z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 984)
Stan prawny na 11 kwietnia 2015 roku
