Ekwiwalent za urlop wypoczynkowy.
Z art. 171 par. 3 K.p. wynika, że pracodawca nie ma obowiązku wypłacenia ekwiwalentu pieniężnego, w przypadku, gdy strony postanowią o wykorzystaniu urlopu w czasie pozostawania pracownika w stosunku pracy na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej z tym samym pracodawcą bezpośrednio po rozwiązaniu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą. Ekwiwalent za urlop wypoczynkowy nie przepada. Zgodnie z linią orzecznictwa Sądu Najwyższego podaną w wyroku z dnia 29 marca 2001 r. , I PKN 336/00 (OSNP 2003/1/14): „Z dniem rozwiązania stosunku pracy prawo pracownika do urlopu wypoczynkowego w naturze przekształca się w prawo do ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop. W tym też dniu rozpoczyna bieg okres przedawnienia roszczenia o ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane w naturze, o nieprzedawnione urlopy wypoczynkowe”.
Przedawnienie roszczenia o ekwiwalent
Jako świadczenie ze stosunku pracy przedawnia się ono z upływem 3 lat od dnia, w którym stał się wymagalny ( art. 291 par. 1 K.p.). W wyroku z dnia 11 kwietnia 2001 r., I PKN 367/00 (OSNP 2003/2/38) Sąd Najwyższy wyraził następujący pogląd: „Roszczenie o udzielenie urlopu wypoczynkowego przedawnia się z upływem trzech lat od dnia, w którym stało się wymagalne (art. 291 § 1 KP), przy czym rozpoczęcie biegu tego terminu następuje bądź z końcem roku kalendarzowego, za który urlop przysługuje (art. 161 K.p.), bądź najpóźniej z końcem pierwszego kwartału roku następnego, jeżeli urlop został przesunięty na ten rok z przyczyn leżących po stronie pracownika lub pracodawcy (art. 168 K.p.)”.
Nowy pracodawca nie udziela urlopu zaległego u poprzedniego pracodawcy
Nowy pracodawca nie ma obowiązku udzielania pracownikowi urlopu wypoczynkowego, jeżeli nabył on do niego prawo u poprzedniego pracodawcy. Na poprzednim pracodawcy spoczywa zatem obowiązek wypłacenia należnego ekwiwalentu za niewykorzystany w naturze wypoczynek z przyczyn wskazanych przez ustawodawcę w przepisie art.171 par. 1 K.p. Potwierdza to nadal aktualna linia orzecznictwa Sądu Najwyższego. W wyroku SN z dnia 19 lutego 1980 r., I PRN 9/80 (OSNC 1980, nr 7-8, poz. 149) czytamy: „Zakład pracy nie przejmuje obowiązku udzielania urlopu wypoczynkowego, do którego pracownik nabył prawo w poprzednim zakładzie pracy.(...)”.
Podstawa prawna
- art. 152 - 173 K.p.;
- Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r.w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. z 1997 r. nr 2, poz. 14)
