Obowiązek alimentacyjny wobec dziecka ciąży na rodzicach do momentu, w którym jest ono w stanie utrzymać się samodzielnie. Nie wygasa automatycznie z uzyskaniem przez dziecko pełnoletności.
Długość jego trwania zależy od konkretnych okoliczności, takich jak:
- uzdolnienia dziecka,
- jego zainteresowania,
- chęć do dalszego kształcenia się,
- stan zdrowia itd.
Pogląd Sądu Najwyższego
Z treści wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 1997 r. III CKN 257/97 wynika: „Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej (art. 96 kro). Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności – przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie, przy czym przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od dziecka małoletniego. Z tej przyczyny w odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletność, brać należy pod uwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki”.
W wyroku dnia 8 sierpnia 1980 r., III CRN 144/80, Sąd Najwyższy przedstawił następujące stanowisko: „(…) Jeżeli więc uzdolnienia dziecka przemawiają za tym, że w celu ich należytego wykorzystania dla dobra społeczeństwa powinno ono odbyć studia wyższe, obowiązek alimentacyjny rodziców powinien w zasadzie trwać do czasu ukończenia tych studiów. Niemniej jednak nie można przyjąć, by rodzice byli obowiązani dostarczać środków utrzymania dziecku, które będąc już przygotowane należycie do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, podejmuje dla podniesienia swych kwalifikacji dalsze kształcenie się, ale w studiach się zaniedbuje, nie robi należytych postępów, nie otrzymuje obowiązujących zaliczeń, nie zdaje w terminie przepisanych egzaminów, a zwłaszcza jeżeli z własnej winy powtarza lata studiów i wskutek tego nie kończy studiów w przewidzianym programem okresie”.
Ważne!
Nie bez znaczenia są też możliwości finansowe rodziców. Dziecko niepełnosprawne, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, może żądać alimentów od rodziców przez czas nieograniczony.
Należy pamiętać, że dorosłe dzieci mają obowiązek alimentacyjny w stosunku do swoich rodziców, jeżeli Ci popadną w niedostatek.
Sprawdź również:
- Alimenty - najczęściej zadawane pytania
- Kto musi płacić na swoje dzieci a kto nie ?
- Zmiana wysokości alimentów - kiedy jest możliwa ?
- Kontakty z dzieckiem a alimenty
Podstawa prawna:
- DZIAŁ III OBOWIĄZEK ALIMENTACYJNY (Kodeks rodzinny i opiekuńczy)
