W związku z tym Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje, że w sprawie, w której - po uprawomocnieniu się decyzji - organ rentowy stwierdził, że przedłożone dowody nie dawały podstaw do ustalenia prawa do emerytury lub renty albo ich wysokości - wskutek czego wydał nową decyzję odmawiającą prawa do świadczenia lub obniżającą jego wysokość, osoba zainteresowana może:
- wnieść do organu rentowego - na podstawie art. 145a k.p.a. - skargę o wznowienie postępowania, w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jeżeli decyzja organu rentowego nie była przedmiotem postępowania odwoławczego przed sądem powszechnym, a od jej doręczenia nie minęło 5 lat;
- żądać wznowienia postępowania administracyjnego, adresując skargę o wznowienie postępowania do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, albo do sądu wyższej instancji, jeżeli zaskarżono wyroki sądów różnych instancji, w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia w/w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jeżeli decyzja organu rentowego była przedmiotem postępowania odwoławczego przed sądem powszechnym, które zakończyło się wydaniem prawomocnego wyroku (art. 4011, 405 i 407 k.p.c.).
Wznowienie postępowania, o którym mowa wyżej, dotyczy wyłącznie tych osób, w przypadku których na skutek błędu organu rentowego niezasadnie zostało przyznane świadczenie lub jego wysokość została zawyżona, a następnie - po wznowieniu postępowania na podstawie art. 114 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS - Oddział ZUS wydał decyzję o braku prawa do świadczenia lub o ustaleniu go w niższej wysokości.
Z uwagi na składanie skarg o wznowienie postępowania przez osoby, których sprawy nie podlegały rozpatrzeniu w oparciu o art. 114 ust. 1a powyższej ustawy, Zakład informuje, że wskazany wyżej tryb wznawiania postępowania nie dotyczy przypadków, w których:
- oddział ZUS załatwiając wniosek o przyznanie świadczenia wydał decyzję odmowną, np. wobec braku wymaganego stażu pracy albo odmówił przeliczenia podstawy wymiaru z uwagi na to, że zostały wskazane zarobki nie podlegające uwzględnieniu przy ustalaniu tej podstawy,
- organ rentowy stwierdził brak prawa do świadczenia lub obniżył jego wysokość, np. wskutek korekty świadectwa pracy, czy też zaświadczenia o zatrudnieniu i zarobkach ZUS Rp-7, dokonanej przez płatnika składek,
- upłynęło 5 lat od doręczenia decyzji o odmowie niezasadnie przyznanego świadczenia lub obniżenia jego wysokości.
Przedstawiony tryb nie dotyczy również tych spraw, w których organ rentowy stwierdził brak prawa do świadczenia lub ustalił je w niższej wysokości wskutek przedłożenia nowych dowodów lub ujawnienia okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji ustalającej prawo do świadczenia lub jego wysokość (art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS).
Zobacz:
Weryfikacja ustalonego prawa do emerytury lub renty jest niezgodna z Konstytucją
Żródło: Zakład Ubezpieczeń Społecznych - www.zus.pl
