Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. 2014.827) wprowadziła do prawa polskiego Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 pażdziernika 2011 r. w sprawie praw konsumentów (Dz.U. UE L 2011.304.64 ). Przepisy w niej zawarte regulują sprzedaż konsumencką , czyli wzajemne relacje pomiędzy przedsiębiorcą (sprzedawca) a konsumentem.
Spróbujmy zdefiniować
Przedsiębiorcą (sprzedawca) jest osobą fizyczną , osobą prawna lub jednostką organizacyjną która w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej lub zawodowej zawiera z konsumentami umowę sprzedaży przedmiotów materialnych ( art. 43[1] w powiązaniu z art. 45 K.c.) . Konsument jest osobą fizyczna, dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jego działalnością gospodarczą lub zawodową.
Sprawdż:
Nowa ustawa konsumencka: Kto jest przedsiębiorcą
Nowa ustawa konsumencka: Kto jest konsumentem
W wyroku z dnia 9 lutego 2012 r., V ACa 96/12 Sąd Apelacyjny w Gdańsku stwierdził: „Status osoby fizycznej, jako konsumenta, w rozumieniu art. 22[1] KC powinien być oceniany na chwilę dokonywania czynności prawnej. Zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej lub zawodowej, nie oznacza, że osoba fizyczna powinna być uważana za konsumenta, gdy w chwili dokonywania czynności prawnej statusu takiego nie miała”.
Art. 535 par. 1 K.c. stanowi : - Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Przez sprzedaż konsumencką należy zatem rozumieć transakcję handlową której stronami są przedsiębiorca (sprzedawca) prowadzący działalność gospodarczą lub zawodową (np. właściciel sklepu czy firmy usługowej lub właściciel kancelarii notarialnej) oraz konsument, czyli osoba fizyczna, która nabywa rzecz ruchomą dla potrzeb własnych lub na potrzeby rodziny.
Przykłady:
- Przedsiębiorca X prowadzi sklep obuwniczy , konsument Y, właściciel firmy sprzątającej zakupuje u niego buty sportowe dla swojego syna.
- Przedsiębiorca X prowadzi księgarnię, konsument Y, nieprowadzący żadnej firmy zakupuje u niego jedną z nowości wydawniczych.
Klauzule niedozwolone
Zgodnie z zasadą swobody umów (art. 353[1] K.c.) strony umowy ustalają warunki umowy, z tym, że postanowienia muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami prawa tzn. nie powinny zawierać klauzul niedozwolonych.
Przykłady:
1. Numer wpisu: 6032, data wpisu: 10 kwietnia 2015 r., branża: sprzedaż konsumencka
"Reklamacje uwzględnione są tylko wraz z oryginalnym dowodem zakupu (paragonem fiskalnym lub fakturą VAT). W przypadku jego braku reklamacja nie zostanie uznana, a towar zostanie odesłany na koszt Klienta" - wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt XVII AmC 10801/13.
2. Numer wpisu: 5912, data wpisu: 19 grudnia 2014 r., branża: sprzedaż konsumencka
"Cena sprzedaży w EURO ulegnie zmianie w przypadku zmian opłat celno-podatkowych, a także podwyższenia standardu samochodu wynikającego z decyzji producenta samochodu" - wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 14 pażdziernika 2014 r., sygn. akt XVII AmC 1063/13.
Formy i sposoby zawierania umowy sprzedaży konsumenckiej
Umowy konsumenckie mogą być zawierane:
a) ustnie (usługa u fryzjera, zakup prasy w kiosku, zakup artykułów spożywczych w sklepie ),
b) pisemnie ( podpisanie umowy z dostawcą telewizji kablowej),
c) w sposób dorozumiany ( kasowanie biletu przy wejściu do tramwaju ).
Sprzedaż konsumencka może być dokonywana sklepie stacjonarnym przedsiębiorcy lub na odległość (np. w sklepie internetowym) albo poza lokalem przedsiębiorstwa (np. na pokazie ). Do sprzedaży konsumenckiej dochodzi także w komisie oraz w zakładzie usługowym, gdzie konsument zamawia dla siebie konkretną usługę np. uszycie sukienki, wykonanie mebli na wymiar.
Do sprzedaży konsumenckiej stosuje się przepisy Ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (PrKonsU) oraz art. 22[1] , art. 43[1] , art. 543 [1], art. 546 – 546[1], art. 548 par. 3, art. 556 – 580 par.2, art. 636[1], art. 638 Kodeksu cywilnego.
Obowiązki przedsiębiorcy w umowach innych niż umowy zawierane poza lokalem przedsiębiorcy ustawodawca zebrał w rozdziale 2 PrKonsU, a obowiązki przedsiębiorcy w umowach zawieranych poza lokalem przedsiębiorcy lub na odległość podał w rozdziale 3 PrKonsU.
Zobacz:
Regulamin sklepu internetowego 2015 - schemat wzoru
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz.U. 2014.827),
- art. 22[1] , art. 43[1] , art. 543 [1], art. 546 – 546[1], art. 548 par. 3, art. 556 – 580 par. 2 art. 636[1], art. 638, Kodeksu cywilnego
Stan prawny na 31 lipca 2015 roku
